การปฏิบัติแนวทางหนึ่งที่มีประสิทธิภาพในการรับมือกับภัยพิบัติทางธรรมชาติ และการบริหารจัดการหลังเกิดภัยพิบัติ คือ การจัดตั้งคณะทำงานโดยให้ชุมชนในพื้นที่เป็นแกนกลาง ซึ่งประเทศไทยมีการจัดตั้งเครือข่ายจัดการภัยพิบัติโดยชุมชนครั้งแรกที่บ้านน้ำเค็ม จังหวัดพังงา หลังเกิดภัยพิบัติสึนามิเมื่อปลายปี พ.ศ. 2547 โดยมีสถาบันพัฒนาองค์กรชุมชน (พอช.) กระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์เป็นหน่วยงานรัฐที่ให้การสนับสนุน ส่งเสริมให้ชุมชนทำหน้าที่เอง หลักการสำคัญของการจัดการภัยพิบัติโดยชุมชน คือ ส่งเสริมให้ชุมชนผู้ประสบภัยพิบัติทางธรรมชาติรวมตัวกันทำหน้าที่บริหารจัดการภัยพิบัติด้วยตนเอง ไล่ตั้งแต่การช่วยเหลือผู้ประสบภัยเฉพาะหน้า การฟื้นฟูชุมชน และการวางแผนรับมือภัยพิบัติ โดยบุคลากรที่เป็นสมาชิกเครือข่ายต้องมีการฝึกซ้อมทำหน้าที่เฝ้าระวังภัย และฝึกซ้อมการช่วยอพยพเป็นประจำ รวมทั้งต้องทำกิจกรรมต่าง ๆ
[...]